Rozdział 1 ~Szukając szczęścia~

Tak przed rozdziałem:

Tylko prolog i epilog będą pisane typu On i Ona. :)

A już teraz zapraszam na (normalny) rozdział.

_______________________________________________________________________________

Następnego dnia...

Już jestem w Buenos Aires,siedzę w swoim różowym pokoiku myślę co by było gdyby mam żyła pewnie nie pozwoliłaby abym była smutna,chciała by abym rozwijała swoją pasję ,mieszkałabym tu cały czas i miałabym przyjaciół ale nie będę tu siedzieć i gdybać czas do roboty.Wiem wyjdę przez ogród i pójdę do parku może tam kogoś spotkam.I poszłam wolnym krokiem szukając szczęścia.

~Leon~

Jak zwykle szedłem przez park obok studia by dostać się do domu.Widzę dziewczynę o opuchniętych oczach chyba płakała.Podszedłem do nieznajomej siedzącej na ławce i usiadłem obok niej.

-Hej nic ci nie jest? -Dziewczyna podniosła głowę.Nigdy jej tu nie widziałem.Popatrzyła na mnie smutnymi oczami.

-Nie wszystko dobrze.Naprawdę.-Uśmiechneła się lekko.

-Jesteś pewna?Jak coś nie tak to ci pomogę.

-Na 100% -Mimo wszystko jej odpowiedź nie była wiarygodna.

-Jesteś z BA chyba nigdy cię tu nie widziałem.

-Tak...znaczy...nie...to znaczy...tak i nie.

-Hmm.-Nie wiem czy jestem głupi czy nie normalny ale jakoś nie zrozumiałem jej odpowiedzi.

-Bo to było tak kiedy byłam mała tu mieszkałam ale po śmierci...mojej...mamy wyprowadziłam się z tąd...-Opowiedziała mi o sobie wszystko dowiedziałem się naprawdę dużo.Dowiedziałem się o tym że kocha muzykę tak samo jak ja, nie ma przyjaciół tak samo jak ja, nie ma mamy ale za to nadopiekuńczego ojca no ja tak nie mam i dowiedziałem się że zamierza rozpocząć nowy rozdział w życiu.

-Dobrze koniec o moim marnym życiu.Opowiesz mi coś o sobie?-Zapytała pomachałem głową twierdząco i opowiadałem.Również opowiedziałem jej o swoim życiu.Ona to chyba jedyna osoba z,którą tak dobrze mi się rozmawia.

-Wiemy o sobie dużo tylko o czymś zapomnieliśmy.Nie wiem jak masz na imię.

-Ja mam na imię...-Nie dokończyła bo zadzwonił jej telefon.

G:Violetta gdzie ty jesteś?!?!

V:Już idę tato.

G:Zadałem pytanie.Gdzie ty jesteś?!Nie pozwoliłem ci wyjść!

V:Nie musiałeś mi pozwalać bo już się wracam.Pa!

-Przepraszam ale muszę już lecieć.Do zobaczenia.-Odbiegła tak po prostu odbiegła.

-Ale nie znam twojego imienia!-Krzyczałem za nią.Odwróciła się i wróciła do mnie z kartką w dłoni.

-Proszę to mój numer telefonu.Jak będziesz chciał to zadzwoń.Przepraszam ale naprawdę muszę już lecieć.

Czyli wracam do studia.Teraz mamy zajęcia z Pablo.

-Leon jak ci idzie z napisaniem nowej piosenki?-Zapytał mnie Pablo kiedy wszedłem już do sali.

-Zastanawiałem się o czym pisać ale na razie nic nie mam.

-Spokojnie pamiętaj że nie musisz się śpieszyć nasz jeszcze dużo czasu.- ;)

Dwie godziny później...

~Dom Violetty~

-Pewnie nie zadzwoni.Na pewno nie zadzwoni.Gdyby chciał zadzwonić to przecież zadzwonił.-Mówiłam do siebie kręcąc się po swoim pokoju w kółko.

-Córeczko.-Do mojego pokoju wszedł tata najwyraźniej mu przeszło po tym jak wyszłam.-Mam coś dla ciebie.

-Co?

-Popatrz.-Powiedział i zza pleców wyciągnął dwie,dwa,dwoje-

-Tato co to jest?

-To są pamiętniki jeden dla ciebie drugi był mamy.

-Mamy?Nigdy nie widziałam niczego jej oprócz zdjęć i artykułów w internecie.-oznajmiłam.

-Wiem ona pisała w tym pamiętniku o swoim życiu i myślę że jesteś już duża na to by poznać tajemnice mamy.-hmmm czy on wreszcie uważa mnie za dużą dziewczynkę ale znając jego to za parę dni będzie "Ale ty jesteś za młoda na.....".Czyli żadna nowość.

-Co jakie tajemnice mama miała jakieś tajemnice?

-Nie.Chodziło mi o to co tam pisała-wskazał palcem na pamiętnik mojej mamy.-A ten pamiętnik daję ci zawsze chciałaś naśladować mamę.-Podał mi pamiętnik ale ja go nie brałam tylko rzuciłam mu się na szyję.

-Dziękuje.Dziękuję._wyszeptałam mu do ucha.

-No dobrze już dobrze.Teraz zostawiam cię samą idę do gabinetu bo praca się sama nie zrobi-Aha wiedziałam zawsze co dobre musi się skończyć.

-Nie ważne Teraz mam nową "lekturę" do przeczytania._powiedziałam do siebie i zaczełam czytać.

W tym samym czasie...

~Leon~

Cały czas myślę o tej dziewczynie.Całkiem śmieszne jest to że wiemy o sobie naprawdę dużo ale nie znamy swoich imion.Jaki ja jestem głupi przecież ona dała mi numer telefonu zadzwonię i 

dowiem się jak na na imię.Gwałtownie szukałem po kieszeniach ale go nie znalazłem.

-Gdzie on jest?!_Z przerażeniem do mojego pokoju wpadła mama z koszem ubrań do prania na rękach.

-Synku co się stało?

-A nic nic.

-Na pewno.

-Tak

-No dobrze._Powiedziała i wyszła.Nie zamkneła drzwi.

Zrezygnowany położyłem się na łóżku i starałem się usnąć chociaż jeszcze jest jasno.-BUUUUMMMM!!!

-Boże co się dzieje!_Zerwałam się na równe nogi słysząc hałas.A przecież mama nie zamkneła drzwi,a mam otwarte okno.Znów położyłem się na łóżku.Cały czas męczy mnie myśl że już nigdy nie poznam jej imienia i jej nie zobaczę.

~Dom Violetty~

Ale ten pamiętnik mamy jest ciekawy.Może teraz ja coś napiszę w końcu też mam pamiętnik.

Drogi pamiętniku...

To mój pierwszy wpis więc się przedstawię.Nazywam się Violetta Castillo TERAZ mieszkam w Buenos Aires ale nie wiem jak na długo.Moje życie chyba po woli zaczyna się układać.Poznałam dziś chłopaka ale nie znam jego imienia był naprawdę przystojny i miły.

Dałam mu swój numer ale nie zadzwonił,a ja już myślałam że znalazłam przyjaciela... :(((Może jeszcze zadzwoni nie będę się tym martwić.

Mój tata dał mi dziś pamiętnik mamy.Tak bardzo za nią tęsknię.Przynajmniej teraz wiem co działo się w jej życiu.

Muszę już kończyć bo Olga-nasza gosposia woła mnie na kolację.

Dobranoc.

_________________________________________________________________________________

Nom witam miłe panie...a tak na serio jak tam rozdział???

Przepraszam i przepraszam po pierwsze za to że tak długo nie było rozdziału ale komputer mi się zepsuł i odebrałam go od tego gościa co naprawia komputery.Po drugie za to że w prologu jest tyle błędów ale jak widać ja jestem za ciemna by nie zrobić błędów.

Jeżeli macie jakieś pomysły dotyczące opowiadania na przykład co by się wydarzyło w następnym rozdziale piszcie tutaj:

vilu.o.m@op.pl

I dziękuję za 8262 wyświetleń lovciamm was. <33333

To tyle.Pa pa koffane/ni.

Melka :*